Παύλος Αιμίλιος, Λεύκιος

(Lucius Paulus Aemilius). ΄Ονομα δύο Ρωμαίων υπάτων. Ο πρώτος, του 3ου αι. π.Χ., διετέλεσε ύπατος για πρώτη φορά το 219 μαζί με τον Μάρκο Λίβιο Σαλινάτορα, με τον οποίο έλαβε μέρος στον νικηφόρο δεύτερο ιλλυρικό πόλεμο. Κατόπιν, το 216, μαζί με τον Τερέντιο Ουάρρωνα, με τον οποίο μοιραζόταν την αρχηγία του στρατού αντιμετώπισε τον Αννίβα στις Κάννες. Στη μάχη, που δόθηκε παρά τη θέλησή του, ο ρωμαϊκός στρατός υπέστη καταστρεπτική ήττα και ο ίδιος ο Αιμίλιος Παύλος βρήκε τον θάνατο. Ο γιος του Παύλος Αιμίλιος (228 – 160 π.Χ.) ως πραίτορας στην Ισπανία πολέμησε κατά των Λουσιτανών, τους οποίους υπέταξε (190), και, ως ύπατος, νίκησε τον λαγυρικό λαό των Ιγγαύνων (181). Η φήμη του όμως οφείλεται κυρίως στο ότι έθεσε τέλος στον Mακεδονικό πόλεμο με τη νίκη της Πύδνας εναντίον του βασιλιά της Μακεδονίας Περσέα (168).